Ik hoor nogal eens dat mensen Pinksteren een moeilijk feest vinden. Dat suggereert dat bv. Kerst en Pasen mákkelijke feesten zijn, hetgeen bepaald niet zo is! God die mens wordt en Christus die de dood overwint – dat gaat ons verstand verre te boven, daar kun je niet bij.

Het ‘probleem’ zal wel zijn dat je Pinksteren niet kunt vieren zonder geloof. Want je kunt in Nederland Kerst en in wat mindere mate Pasen meevieren, zonder dat er veel sprake is van geloof in onze Heer Jezus Christus. Iedereen ziet wel uit naar deze vrije dagen. Iedereen weet wel wat te melden over ‘de komst van het kwetsbare kindje’ en over het ‘nieuwe (lente)leven’. Iedereen wil ook wel kerstliederen aanhoren of zelfs de Mattheuspassion bezoeken, om iets van de ‘sfeer’ op te pikken. Sterker nog: het is inmiddels hip geworden om mee te doen aan The Passion! Oftewel: deze feestdagen leven nog wel in onze samenleving, al is de Christelijke inhoud dan behoorlijk verdund. Men peinst er niet over om deze feestdagen in te leveren!

Met Pinksteren lukt dat niet. De meeste mensen kunnen dit feest niet plaatsen. Men weet niet waar het over gaat en uit arren moede begeeft men zich naar meubelboulevards, motorcrosses en popfestivals (tot de corona-beperkingen ingingen dan)…

En dat is natuurlijk geen wonder. Pinksteren is namelijk het feest van geloof en vertrouwen, het feest van de bekering. Pas als je daar iets van weet, valt er iets te vieren! En wat vieren we dan? Nou, soms kun je vrezen dat het Evangelie een oud verhaal is van lang geleden. Soms ben je er van overtuigd dat God onbereikbaar ver weg is. Soms meen je dat je niet kunt geloven.

Dan is daar de aanraking van de Heilige Geest! En Hij maakt de verleden tijd tot tegenwoordige tijd. Hij zet mij in het Evangelie en maakt dat ik mijn naam daarin terug vindt. Hij opent mijn ogen, zodat ik zie dat de Heer dicht bij mij is. Hij raakt mijn hart aan, zodat mijn hart in mij gaat branden.

Ik geloof! De Geest zet liederen, psalmen en gezangen onder stroom. Opeens zijn het geen versjes meer die ik vroeger uit het hoofd moest leren en die ik nu gedachteloos meezing met orgel en/of beamer… Nee, het zijn opeens mijn liederen geworden! Mijn leven en mijn ziel zit erin! Ik kan sommige liederen niet meer zingen zonder diep geraakt te worden.

Opeens zijn Doop en Avondmaal geen oeroude kerkelijke rituelen meer, waaraan ik gewend ben geraakt – het wordt allemaal tastbaar Evangelie. Opeens zijn de al die zo verschillende mensen om mij heen mijn broeders en zusters… Dat doet de Heilige Geest.

Ontvang de vlam des Heren! Hij heeft u rijp bevonden om midden uit uw zonden van Hem te profeteren!

Gerrit Achterberg

In Handelingen 2 zit (NBG) de gemeente ergens in een huis. De leerlingen zijn bepaald nog niet ‘Handelingsbekwaam’: ze moeten er nog niet aan denken om op straat uit te komen voor hun geloof, laat staan om aan heel de wereld het Evangelie te verkondigen. Dan raakt God heel hun leven en ‘heel het huis’ aan met de toverstaf van Zijn Geest: er komt leven in! En ze komen in beweging. Ze gaan er op uit. Ze gaan handelen, vandaar de naam van het Bijbelboek.

Pinksteren is een feest van verwondering. Nu pas besef ik echt wat het betekent dat Christus voor mij gekomen is, voor mij gestorven en opgestaan. Kerst en Pasen krijgen pas kleur en betekenis door Pinksteren. Het is de Geest die er Christelijke feestdagen van maakt. Het is de Geest die leert zingen en bidden en de kerk tot huis Gods maakt. Daarom is Pinksteren het meest Christelijke feest!